Pracownicze programy emerytalne jako pozaplacowy instrument wynagradzania Polish edition

Magisterarbeit, die am 01.12.2002 erfolgreich an einer Universität in Polen eingereicht wurde. Abstract: Zarzadzanie jako dziedzina nauki obejmuje szereg koncepcji zarzadzania organizacja, które charakteryzuja sie swoistym podejsciem do roli i znaczenia pracownika w realizacji przyjetej w przedsiebiorstwie strategii. Na przyklad w obecnie stosowanej w wielu firmach koncepcji TQM, czyli kompleksowego zarzadzania jakoscia wiekszosc zalozen dotyczy wlasnie pracownika. Kazdy kolejny model funkcji personalnej kladl coraz to wiekszy nacisk na potrzebe upodmiotowienia pracownika oraz stworzenia warunków do zaspokajania zróznicowanych potrzeb osób zatrudnionych. Obecnie to wlasnie pracownicy- pojmowani jako najcenniejszy kapital jaki posiada organizacja- decyduja o tym czy uda sie jej przetrwac na wymagajacym rynku, czy zdola ona zdobyc oczekiwana przewage konkurencyjna. Przy rekrutacji nowego pracownika nie zwraca sie uwagi na koszt zwiazany z jego zatrudnieniem w firmie lecz na relacje potencjalnego dochodu, jaki moze on wygenerowac do kosztu jego zatrudnienia. O tym, jaka nadwyzke on wypracuje decyduje to czy uda sie uruchomic i odpowiednio wykorzystac zespól kompetencji jakie kazdy pracownik wnosi do organizacji. Spelnienie obydwu warunków jest uzaleznione od skutecznosci funkcjonujacego w kazdej organizacji systemu wynagradzania pracowników. To od tego, czy system ten jest wewnetrznie spójny, konkurencyjny, innowacyjny i efektywny zalezy skutecznosc realizacji podstawowych celów strategii personalnej we wspólczesnym przedsiebiorstwie: pozyskiwania, stabilizowania oraz motywowania pracowników. Azeby je osiagnac pracodawcy korzystaja z róznych srodków, w tym z programów emerytalnych Programy emerytalne, a takze scisle zwiazane z nimi fundusze emerytalne sa z reguly przedmiotem dyskusji, naukowych opracowan jako skladnik systemu zabezpieczenia spolecznego, popularna formula dlugookresowego oszczedzania. Rozwazany jest